Από την 1η Οκτωβρίου 2025 θα ισχύσουν οι προβλέψεις για τις προδιαγραφές ακινήτων που μισθώνονται βραχυχρόνια, ανακοίνωσε η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, κλείνοντας τη συζήτηση επί του σχετικού νομοσχεδίου στην ολομέλεια της Βουλής, ενώ από το τελικό κείμενο του εδαφίου α) της παρ. 1 του άρθρου 3 του νομοσχεδίου αφαιρέθηκε η λέξη "κατοικίας" . Οι σημαντικές αυτές αλλαγές, παρότι αφήνουν άλυτο μέγα μέρος του προβλήματος, υπήρξαν αποτέλεσμα της μέχρι την τελευταία στιγμή της διαδικασίας ψήφισης του νομοσχεδίου, συνεχούς προσπάθειας της ΠΟΜΙΔΑ, να προστατεύσει τις επενδύσεις χιλιάδων μικροιδιοκτητών στην βραχυχρόνια μίσθωση. Δείτε το βίντεο της ομιλίας του Προέδρου ΠΟΜΙΔΑ στη Βουλή

Όπως είπε η κα Κεφαλογιάννη, η πρόθεσή μας είναι για πρώτη φορά να τεθούν όρια και προδιαγραφές για την βραχυχρόνια μίσθωση, και αυτό που θέλω να μείνει από τη συζήτηση είναι ότι "η βασική λειτουργική προδιαγραφή των ακινήτων που θα υπόκειται σε βραχυχρόνια μίσθωση είναι να αποτελούν χώρους κύριας χρήσης, όπως αυτή ορίζεται ρητά στο άρθρο 2 του νέου Οικοδομικού Κανονισμού. [. . . ] Και για λόγους που αφορούν στη χρηστή διοίκηση, θεωρούμε ότι πρέπει επίσης να δοθεί εύλογος χρόνος προσαρμογής στις ρυθμίσεις, που εισάγονται, και έτσι ορίζουμε ότι η ισχύς του άρθρου 3 θα άρχεται την 1η Οκτωβρίου 2025".

Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από την ολομέλεια της Βουλής, με τη ΝΔ να τάσσεται "υπέρ" του νομοσχεδίου, το ΠΑΣΟΚ και η ΚΟ "Σπαρτιάτες" να δηλώνουν "παρών" και τα υπόλοιπα κόμματα να τάσσονται "κατά". 

Σημειώνεται ότι η ΠΟΜΙΔΑ ήταν ο μόνος φορέας ο οποίος υπερασπίστηκε σθεναρά στη Βουλή τη συνέχιση της δυνατότητας λειτουργείας των ήδη λειτουργούντων καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης ανεξάρτητα από τον πολεοδομικό χαρακτηρισμό τους, ώστε να μην απαξιωθούν οι περιουσίες και οι επενδύσεις δεκάδων χιλιάδων απλών πολιτών. 

Ομιλία του Προέδρου της ΠΟΜΙΔΑ Στράτου Παραδιά στην Επιτροπή της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπ. Τουρισμού

Αξιότιμε κε Πρόεδρε, κοι Βουλευτές,

Το υπό κρίση νομοσχέδιο περιέχει στα διάφορα κεφάλαιά του πολλές χρήσιμες διατάξεις. Όμως  περιέχει και δύο συγκεκριμένες ρυθμίσεις που αφορούν τη βραχυχρόνια μίσθωση, δύο πραγματικές «πέτρες σκανδάλου»  για τις οποίες παρακαλώ την προσοχή όλων σας.  

Η πρώτη είναι η νέα διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 του νομοσχεδίου που αξιώνει με αναδρομική μάλιστα ισχύ, τα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης να είναι πολεοδομικά χαρακτηρισμένα ως χώροι «κύριας χρήσης κατοικίας», και που οδηγεί σε αναδρομική «κατεδάφιση» και ουσιαστικά πλήρη απαξίωση σημαντικού μέρους του κτιριακού δυναμικού της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Ως γνωστόν τέτοιοι χώροι θεωρούνται κυρίως:

Α. Όσοι στην οικοδομική άδεια έχουν εξ αρχής χαρακτηριστεί ως κατοικίες και έχουν συνυπολογιστεί στον συντελεστή δόμησης της κάθε οικοδομής και

Β. Όσων χώρων η χρήση έχει εκ των υστέρων νομιμοποιηθεί ως κύρια χρήση κατοικίας και  η αλλαγή χρήσης των χώρων αυτών έχει συντελεστεί μέχρι την 28.7.2011.

Συνεπώς εκτός δυνατότητας χρήσης για βραχυχρόνιες μισθώσεις τίθενται οριστικά και χωρίς δυστυχώς καμιά απολύτως δυνατότητα νομιμοποίησής τους, τα εξής καταλύματα:

Α. Όλα τα χιλιάδες υφιστάμενα καταλύματα που αποκτήθηκαν μετά την 28.7.2011 με το χαρακτηρισμό τους στο μεταβιβαστικό συμβόλαιο ως χώροι αποθήκης, χώροι στάθμευσης, βοηθητικοί χώροι κλπ.

Β. Όλα τα υφιστάμενα καταλύματα που βρίσκονται σε επαγγελματικά κτίρια γραφείων και καταστημάτων κλπ. στα οποία οι κανονισμοί τους απαγορεύουν την αλλαγή χρήσης εκτός η παμψηφία των συνιδιοκτητών το επιτρέψει με συμβολαιογραφική τροποποίηση τους.

Έτσι η διάταξη αυτή αχρηστεύει με αναδρομική μάλιστα ισχύ, χιλιάδες καταλύματα σε ημιυπόγεια, ημιορόφους και δώματα πολυκατοικιών, αλλά και τα υπόσκαφα της Σαντορίνης που ο πολεοδομικός τους χαρακτηρισμός είναι «βοηθητικοί χώροι», καταλύματα ολόκληρα ή τμήματα επαγγελματικών ή βιοτεχνικών κτιρίων που η οικοδομική τους άδεια από άγνοια ή κακή τύχη των ιδιοκτητών τους, είχε εκδοθεί σε ανύποπτο χρόνο προ πολλών δεκαετιών ως αποθήκες. Πολλά από αυτά είναι καταλύματα στο κέντρο της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας που λειτουργούν με απόλυτη επιτυχία από δεκαετίας, στα οποία έχουν επενδυθεί οι αποταμιεύσεις χιλιάδων Ελλήνων μικροϊδιοκτητών, χωρίς καμιά κρατική επιδότηση, για να μετατραπούν από εγκαταλελειμμένα κουφάρια σε πραγματικά κοσμήματα των πόλεων μας συμβάλλοντας στην αισθητική αναβάθμιση ολόκληρων υποβαθμισμένων περιοχών και διαθέτουν όλα τα υπόλοιπα ποιοτικά χαρακτηριστικά που ζητά η διάταξη αυτή.

Αν στόχος της διάταξης αυτής είναι να λυθεί έτσι το πρόβλημα της μακροχρόνιας μίσθωσης, η διάταξη αυτή δεν πρόκειται να βοηθήσει στο παραμικρό. Τα περισσότερα από τα καταλύματα αυτής της κατηγορίας είναι πλήρως ακατάλληλα για οικογενειακή στέγη, είτε λόγω θέσης τους (Εμπορικό Κέντρο Αθήνας όπου ουδέποτε υπήρχαν κατοικίες), είτε λόγω της θέσης τους στις πολυκατοικίες, είτε λόγω διαρρύθμισής τους σε μικρά στούντιο, είτε γιατί βρίσκονται μακριά από οικιστικές περιοχές μόνιμης κατοικίας. Όπως έχουμε τονίσει, οι λόγοι που προκαλούν την έλλειψη μόνιμης κατοικίας είναι η παλαίωση του κτιριακού δυναμικού, η αδυναμία ανακαίνισής του, η βαριά και πολλαπλή φορολογία και η παραβατικότητα μερίδας δήθεν ενοικιαστών που εγκαθίστανται στα σπίτια με το εξ αρχής σχέδιο να μην πληρώσουν απολύτως τίποτε, και όχι η βραχυχρόνια μίσθωση. Ούτε η βραχυχρόνια μίσθωση βλάπτει τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αφού απευθύνεται σε ένα νέο και διαφορετικό κοινό,  όπως για παράδειγμα πολυμελείς οικογένειες και παρέες που δεν θα μπορούσαν ποτέ να μισθώσουν περισσότερα δωμάτια ξενοδοχείου, άτομα με πολύ χαμηλό προϋπολογισμό ή αντίθετα άτομα με υψηλή οικονομική ευμάρεια που θέλουν απόλυτη ιδιωτικότητα και ασφάλεια στα ταξίδια τους.

Ας σταματήσουμε λοιπόν τα παιχνίδια με την περιουσία και με την ίδια τη ζωή των πολιτών, και ας μην βαφτίζουμε παράνομο, αυτό που μέχρι σήμερα ήταν νόμιμο. «Ο νόμος ορίζει για το μέλλον και δεν έχει αναδρομική δύναμη» ορίζει το Ευαγγέλιο του νομικού μας συστήματος, ο Αστικός μας Κώδικας. Αυτή η συγκεκριμένη προδιαγραφή της «κύριας χρήσης κατοικίας», αν δεν διαγραφεί από το νομοσχέδιο, ας προστεθεί ρητά τουλάχιστον στο νομοσχέδιο ότι δεν αφορά καταλύματα που έχουν ήδη ΑΜΑ αλλά αφορά αποκλειστικά το μέλλον.

Η δεύτερη σκανδαλώδης διάταξη είναι αυτή που προβλέπει υποχρεωτικούς ελέγχους των ιδιωτικών κατοικιών από μεικτά συνεργεία του Υπουργείου Τουρισμού και της ΑΑΔΕ, χωρίς παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής αρχής, όπως ρητά προβλέπει το Σύνταγμα, με δυνατότητα διοργάνωσης αστυνομικών εφόδων που θα υλοποιηθούν μέσω της εκβιαστικής απειλής επιβολής δημευτικών προστίμων εναντίον όποιου δεν στέρξει αδιαμαρτύρητα στους ελέγχους αυτούς.

Με τη διάταξη αυτή ανοίγει συνεπώς νέο λαμπρό πεδίο δυνατότητας διαφθοράς και καταπίεσης των πολιτών, ενώ είναι γνωστή η προσπάθεια της ΑΑΔΕ να απαλλάξει τους φορολογουμένους από τη δυνατότητα που είχαν τα φορολογικά όργανα για προσωπική επαφή και καταπίεση ή συναλλαγή μαζί τους.

Οι νέες αυτές διατάξεις προστίθενται στην πρόσφατη συσσώρευση νέων φορολογικών μέτρων κατά των ιδιοκτητών ακινήτων που διαθέτουν τα ακίνητά τους στη βραχυχρόνια μίσθωση.

Χωρίς να διαφωνούμε με την ασφάλιση για αστική ευθύνη, ή με τα λοιπά αυτονόητα μέτρα ασφαλείας, , ζητούμε να τεθεί τέρμα στον "απηνή διωγμό" της βραχυχρόνιας μίσθωσης με το να επανεξεταστούν τόσο οι διατάξεις αυτές όσο και το όλο πλέγμα  των αλλεπάλληλων αυτών επιβαρύνσεων, αν πράγματι μας ενδιαφέρει και η «ανθεκτικότητα» της βραχυχρόνιας μίσθωσης, μιας δραστηριότητας που βρίσκεται 100% σε ελληνικά χέρια και λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας, αλλά και η "ανθεκτικότητα» του τουρισμού της χώρας μας...

Κλείνοντας, αξίζει να σχολιάσουμε και τη διαδικασία κατάρτισης του νομοσχεδίου αυτού. Οι διατάξεις του είναι πασιφανώς προϊόν της δημόσια εκφρασμένης αξίωσης της πανίσχυρης πλευράς των ξενοδοχειακών ομίλων για την επιβολή τους, καταρτίστηκαν χωρίς καμιά απολύτως διαβούλευση του αρμόδιου Υπουργείου με τους φορείς που εκπροσωπούν τη βραχυχρόνια μίσθωση, παρά τα συνεχή αιτήματά μας, με πλήρη αγνόηση, κατά τη διαδικασία της ηλεκτρονικής διαβούλευσης επί του περιεχομένου του, των αγωνιωδών εκκλήσεων των πολιτών που βλέπουν να απαξιώνονται οι περιουσίες τους από τις οποίες βιοπορίζονται. Από τη στιγμή όμως που το Υπουργείο νομοθετεί τη δυνατότητα των οργάνων του να ελέγχουν τις ιδιωτικές κατοικίες της βραχυχρόνιας μίσθωσης,  όφειλε να καλέσει και να ακούσει, έστω και προσχηματικά,  ΚΑΙ τους εκπροσώπους αυτών που με τον νόμο αυτό θα ελέγχει, και όχι να τους αγνοεί και να νομοθετεί καθ΄υπόδειξη όσων έχουν αντίθετα συμφέροντα. Έτσι με το νομοσχέδιο αυτό παραβιάζεται κάθε κανόνας καλής νομοθέτησης και χρηστής διοίκησης, αφού επικράτησε απόλυτη μονομέρεια και το δίκαιο του ισχυροτέρου, απαξιώνοντας τις περιουσίες των πολιτών και εκθέτοντάς τους βορά σε νέα δυνητικά συστήματα διαφθοράς και συναλλαγής.

Γι΄αυτό σήμερα κάνουμε έκκληση τόσο στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, όσο και στα πολιτικά κόμματα και τα μέλη της Επιτροπής, να λάβουν υπόψη τις παρατηρήσεις μας στο σοβαρότατο αυτό θέμα, που είναι ζήτημα κυριολεκτικά  ζωής και οικονομικού «θανάτου» μεγάλου αριθμού ιδιοκτητών κατοικιών σε όλη τη χώρα…