Της Ντόρας Μπακογιάννη

Το ερώτημα αν ο ΕΝΦΙΑ αποτελεί πράγματι ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας, ή ουσιαστική ΔΗΜΕΥΣΗ της, έθεσε η τ. Υπουργός και Βουλευτής Α΄Αθηνών κα Ντόρα Μπακογιάννη στην ομιλία της στην πρόσφατη ειδική εκδήλωση που οργάνωσε η Τοπική Οργάνωση Ν.Δ. ΨΥΧΙΚΟΥ-ΦΙΛΟΘΕΗΣ στο Ξενοδοχείο PRESIDEΝT, παρουσία του Αντιπροέδρου της ΠΟΜΙΔΑ Καθ. κ. Χαράλαμπου Τσουτρέλη, με αναφορά και της δέσμευσης για μείωσή του, η σχετική περικοπή της οποίας έχει ως εξής:

"...  Οι πολίτες δεν αντέχουν την υπερφορολόγηση. Οι οφειλές στο Κράτος αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο. Οι μισοί φορολογούμενοι χρωστούν στην εφορία. Και το κράτος, από την άλλη, τους χρωστάει 8 δισεκατομμύρια.

1.600.000 συμπολίτες μας είναι αντιμέτωποι με κατασχέσεις.

Και σταδιακά το ιδιωτικό χρέος πλησιάζει το μέγεθος του δημοσίου!

Πού πήγε η δέσμευση Τσίπρα για μείωση της φορολόγησης;

Πού πήγε η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ; Εκείνοι έλεγαν ότι είναι αντισυνταγματικός. Δήλωναν «ο ΕΝΦΙΑ δεν τροποποιείται, αλλά μόνο καταργείται».

Η πολυμέτωπη φορολογική επίθεση κατά της ακίνητης περιουσίας έχει κυριολεκτικά κατεδαφίσει ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού.

Οι φόροι ακινήτων το 2009 είχαν συνολικές εισπράξεις 500 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, το ποσό έχει εκτοξευθεί στα 3,5 δισεκατομμύρια. Μιλάμε για αύξηση κατά 700% μέσα σε 7 χρόνια, τη στιγμή που οι φορολογούμενοι έχουν εξαντληθεί οικονομικά και η εγχώρια κτηματαγορά έχει καταρρεύσει. Επί Τσίπρα – Καμμένου, ο ΕΝΦΙΑ όχι μόνο δεν καταργήθηκε, αλλά αυξήθηκε από 15 ως 30%!

Σε μια χώρα, λοιπόν, όπου η κτηματαγορά δεν λειτουργεί, καθώς ο ΕΝΦΙΑ εκμηδενίζει την αξία της περιουσίας, η συνάθροιση των περιουσιακών στοιχείων και η επιβολή βαρύτατης φορολόγησης σε αυτούς που έχουν περισσότερα από ένα περιουσιακά στοιχεία, είναι μια μορφή κοινωνικής «προγραφής» και οικονομικής εξόντωσης που δεν υφίσταται πουθενά αλλού στον αναπτυγμένο κόσμο.

Η αρχή του κακού με τον ΕΝΦΙΑ είναι ο προσδιορισμός των αντικειμενικών αξιών. Φτάσαμε να έχουμε αντικειμενικές αξίες υψηλότερες από τις πραγματικές. Περιοχές, όπως το Ψυχικό και η Φιλοθέη, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα: υπάρχει κατοικία 200 τετραγωνικών μέτρων στο κέντρο του Ψυχικού που αγοράστηκε 1,5 εκατομμύριο ευρώ και τώρα πωλείται μόλις 500.000 ευρώ. Όμως ο αγοραστής, εξαιτίας της στρεβλής αντικειμενικής αξίας, θα κληθεί να καταβάλει ΕΝΦΙΑ 7.500 ευρώ το χρόνο, για ένα ακίνητο που, αν ενοικιαστεί, θα του φέρει έσοδα ενοικίου 11.000 ετησίως. Επομένως, αν αφαιρεθούν οι φόροι και οι εισφορές, η απόδοση της επένδυσης είναι μόλις 3% ετησίως! Εδώ δεν μιλάμε για φορολόγηση. Μιλάμε για δήμευση.

Και το χτύπημα στα ακίνητα δεν σταματά εδώ. Η κυβέρνηση φορολογεί μέχρι και τα ανεκμετάλλευτα υπόλοιπα των συντελεστών δόμησης, τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι κήποι. Μάλιστα, δεν υπολογίζουν την παλαιότητα του παρακείμενου κτηρίου κατά τον προσδιορισμό του φόρου, αλλά το κοστολογούν με βάση την τρέχουσα αντικειμενική αξία. Φορολογούν, δηλαδή, υπέρογκα τα υπόλοιπα των συντελεστών για ένα δικαίωμα που ούτε χρησιμοποιείται ούτε αποφέρει έσοδα.

Στο μεταξύ, ήρθε η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ που δικαιώνει τους προσφυγόντες κατοίκους Ψυχικού και Φιλοθέης και υποχρεώνει την κυβέρνηση να επανακαθορίσει τον ΕΝΦΙΑ για το 2017. Βέβαια, οι ιδιοκτήτες δεν θα λάβουν αναδρομικά αποζημιώσεις, ούτε πρόκειται να γίνει συμψηφισμός των οφειλών τους. Και, δυστυχώς, η αναμενόμενη μείωση των αντικειμενικών αξιών δεν θα επιφέρει μείωση των συνολικών φορολογικών επιβαρύνσεων. Διότι ο προϋπολογισμός που έχει καταθέσει η κυβέρνηση για το 2017, προβλέπει ότι θα βεβαιωθούν 3,13 δισεκατομμύρια για φόρους ακινήτων, με στόχο να εισπραχθούν τουλάχιστον 3 δισεκατομμύρια. Άρα, πρακτικά, οι συντελεστές του ΕΝΦΙΑ θα αυξηθούν προκειμένου να επιτευχθεί ο εισπρακτικός στόχος.

Φίλες και φίλοι,

Προσωπικά φώναζα για το θέμα των αντικειμενικών αξιών εδώ και χρόνια. Μάλιστα, επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, το 2014 κατέθεσα τροπολογία για την εκλογίκευση της φορολογίας ακινήτων και την τόνωση της κτηματαγοράς και της οικοδομικής δραστηριότητας.  Πίστευα και πιστεύω ότι με εκμηδενισμένες τις πραγματικές αξίες των ακινήτων και με φόρο μεταβίβασης μόνον 3%, θα έπρεπε η χώρα μας να αποτελεί πραγματικό μαγνήτη για κάθε Έλληνα ή ξένο αγοραστή ακινήτων. Δυστυχώς, όμως, καταφέραμε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Ο διπλός ΕΝΦΙΑ, με το συμπληρωματικό του φόρο, και το παράλογο «τεκμήριο του αγοραστή» βάσει της αντικειμενικής αξίας, διέλυσαν την κτηματαγορά και απονέκρωσαν την οικοδομική δραστηριότητα. Τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια για την απασχόληση και την οικονομία της χώρας. Άλλωστε, η οικοδομή και η κτηματαγορά αποτελούσαν παραδοσιακά βασικούς πυλώνες ανάπτυξης και απασχόλησης του επιστημονικού, του τεχνικού και του εργατικού δυναμικού της Ελλάδας. Γι’ αυτό, λοιπόν, είχα ζητήσει να μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες κατά 30%, μήπως και πάρει ανάσα η αγορά. Δυστυχώς, δεν εισακούστηκα.

Φίλες και φίλοι,

Είναι πραγματικά άδικο να καλούνται οι ιδιοκτήτες να πληρώσουν φόρους που υπολογίζονται με βάση ανύπαρκτες αξίες. Καθώς η αγορά ακινήτων παρουσιάζει μηδενικό όγκο συναλλαγών, ο ΕΝΦΙΑ κουρεύει αδιακρίτως το συνεχώς απομειούμενο και πολλαπλά φορολογημένο περιουσιακό στοιχείο των πολιτών.

Η αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα ήθελε να καταργήσει αυτόν τον παράλογο φόρο. Αυτόν το φόρο που μόνο έκτακτος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς το 85% των Ελλήνων είναι ιδιοκτήτες ακινήτων. Όμως στο σημείο όπου έχει φτάσει η οικονομία εξαιτίας της ανευθυνότητας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, τα περιθώρια ελιγμών είναι περιορισμένα. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε εξορθολογισμό.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε αναλυτικά στη ΔΕΘ τη Συμφωνία Αλήθειας που θα υπογράψουμε με τον ελληνικό λαό. Τη Συμφωνία που θα απελευθερώσει τους πολίτες από τα δεσμά της υπερφορολόγησης.

Η δέσμευσή μας είναι ξεκάθαρη: μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% εντός δύο ετών. 20% τον πρώτο και άλλο 10% το δεύτερο χρόνο. Αυτό μπορούμε να κάνουμε υπό τις παρούσες συνθήκες και θα το κάνουμε. Θα ωφεληθεί όλη η κοινωνία και περισσότερο από όλους τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα. Δεν θέλουμε να χαθούν σπίτια ή να εκδιωχθούν ποινικά ιδιοκτήτες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις μεγάλες οφειλές. Δεν θέλουμε να βλέπουμε ηλικιωμένους σε απόγνωση και απελπισία..."